vn.

to give oneself trouble, to have much trouble, to toil, to be fatigued, worn out with fatigue, to drudge, to work hard.

ձ.

ՏԱԺԱՆԻՄ κοπιάω, μοχθέω laboro, fatigor. որ եւ ՏԱՐԺԱՆԻԼ. Չարաչար աշխատիլ. վաստակիլ. խոնջիլ. տառապիլ. կթոտիլ. յոդիս ապաստան լինել. յոգնիլ.

Տաժանեսցին օգնականքն։ Վաստակեցին տաժանեցան հեծեալքն, եւ լքան։ Յամենայն վաստակս իւր՝ զոր տաժանի ընդ արեգակամբ. (Ես. ՟Լ՟Ա։ 3։ ՟Ա. Մակ. ՟Ժ. 81։ Ժղ. ՟Ա. 3։)

Արկեալ զանձն ի ջան՝ պէսպէս հնարիւք տաժանիւր։ Մի՛ տաժանիր սնոտի երկամբք։ Զօրքն ամենայն վայրագնաց ջլաձիգ խզմամբ տաժանեալ։ Զոտս տաժանեալս լուացեր։ Զծանրաբեռնեալս եւ զտաժանեալս մեղօք. (Խոր. ՟Գ. 43։ Երզն. մտթ.։ Յհ. կթ.։ Շար.։ Ժմ.։)

Իբր զտաժանող վշտամբեր. (Պիտ.։)