to write upon, to inscribe;
to attribute, to refer to;
to write above, before.
ἁναγράφω inscribo, describo, rescrio ἁνατίθημι (վերագրել), attribuo, refero, adscribo եւ այլն. Մակագրել, վերագրաւ դրոշմել. արձանագրել. ճառել. գրել.
Վերագրէ (աստուածաբանն) զճառն ի յայտնութիւն քրիստոսի, եւ սկսանի ի ծնունդն քրիստոսի։ Ղուկաս զաւետարանն եւ զգործսն առաքելոցն՝ զյունացս աշխարհէն վերագրէ (առ թէոփիլոս ի յոյն լեզու)։ Վերագրէ ղուկաս ի հրամանէ սուրբ հոգւոյն. եւ եղեւ ասէ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ։ Որպէս վերագրէ երանելին պետրոս, եթէ կերաք եւ արբաք ընդ նմա յարութեան։ Որպէս վերագրեաց երանելին մովսէս, թէ տեսանիցէք զկեանս ձեր կախեալ զփայտէ։ Վասն քո վերագրեաց սողովմոն, փայտ կենաց է ամենեցուն. (Կամրջ.։ Փստ առ զքր։ Զքր. կթ. ծն. Զքր. կթ. հմբ. Զքր. կթ. խչ.։)
Վերագրէ յիւրում աստուածաբանական մատենին. (Ճ. ՟Ա.։)
Տէրունեան օրինացն ի հինգ գիրս վերագրեցելոց. (Փիլ. իմաստն.։)
Կամ Գծագրել. ծրագրել.
Երկրաչափողքն կոնոսս իմն վերագրեն. (Նիւս. բն. ՟Է։)
Կամ Ստորագրել. ձեռագրով հաստատել.
Յաղագս հաւատարմութեան վերագրեցի ի նմա ձեռնագրով իմով։ Զոր առեալ բացի, եւ գտին վերագրեալ ձեռամբ իմաստասիրին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Եւ Ի վերայ գրել կամ գծել.
Որ եւ ոչ գիծ մի երկաթոյ այժմ վերագրել ոք կարէ. (Խոր. ՟Ա. 15։)
ՎԵՐԱԳՐԵԼ. Ի վեր անդր գրել. նախագրել. տես՛ եւ ՎԵՐՈՅԳՐԵԱԼ.
Որո՞վք դիմօք վերագրեցելովք։ Զնախաթիւ մասունս արկածիցդ վերագրելոց. (եւ այլն. Նար. ՟Ե. ՟Զ. ՟Է. ՟Ժ՟Բ. ՟Ժ՟Ե. ՟Խ՟Ե։)
Արմատ ամենայն հաւատոյ՝ վերագրեալդ է։ Վերագրեալ ժուժկալութեամբդ. (Գր. հր.։ Շ. ՟բ. պետ. ՟Ե։)
Ծանեար զիս ըստ վերագրելոցդ։ Ծանօթ լինել ձեզ ճշմարտապէս վերագրելոցդ իրագործութեանց. (Շ. թղթ.։)
ՎԵՐԱԳՐԵԼ. Ընծայել. սեպհականել. վերաբերել. յարաբերել. վերածել. ձգել. ուղղել. յարմարել. համարել. առդնել. առնել. կացուցանել, փոխել. տե՛ս եւ ԳՐԵԼ, եւ ՎԵՐԱԳՐԵԼ.
Նմա զբոլոր գիրսն վերագրեալ նուիրեաց. (Փիլ. իմաստն.։)
Աստուծոյ վերագրել. (Կիւրղ. գանձ.։)
Սարդիոն ակն վերագրեալ էր անդրանկանն՝ ռեբեն. (Համամ առակ. (որ բերի եւ ի նախադրեալ առմունս)։)
Արիստոտելէս զայնոցիկ (կենդանեաց եւ տնկոց) լինելութիւն վերագրէ արեգական եւ կենդանատեսակացն շրջագայութեան. (Նիւս. բն. ՟Խ՟Բ։)
Զփրկութիւն ընկերին մեզ վերագրեսցուք։ Որպիսի փառս վերագրէր զչարչարանս եւ զխաչն. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Թ։)
Անժամանակ որդին աստուծոյ եղեւ եւ կոչեցաւ որդի մարդոյ, որպէս զի զմարդիկ որդիս աստուծոյ վերագրեսցէ. (Զքր. կթ.։)
Զմարդիկ վերագրեաց խաչակից իւր եւ վկայք. (Շար.։)
Ոչ սոսկ հաղորդ, այլ եւ տէր նորա եւ հայր վերագրի նորուն, զորոյ զգործն գործէ. (Բրս. հց.։)
Որ վասն մեր եղեւ մեռեալ, եւ վերագրեաց զմեզ ի կեանս։ Ի լոյս կեանցն անվախճանից վերագրեցան. (Յհ. կթ.։)