vn.

to become savage, wild or rude, to grow fierce, worse.

չ.

ՎԱՅՐԱԳԱՆԱԼ. Լինել իբրեւ զվայրագս, վայրաբնակ, կամ հանգոյն վնճակի վայրագաց.

Եւ մեք անբնակ իմն վայրագացեալ (զրկեալ ի հայրապետանոցէ). (Յհ. կթ.։)

Հեր գլխոյն վայրագացեալ իբրեւ զառիւծու. (Վրք. հց. ՟Ը։ Տէր Իսրայէլ. սեպտ. ՟Ժ՟Գ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես վայրագանամ
դու վայրագանաս
նա վայրագանայ
մեք վայրագանամք
դուք վայրագանայք
նոքա վայրագանան
Imparfait
ես վայրագանայի
դու վայրագանայիր
նա վայրագանայր
մեք վայրագանայաք
դուք վայրագանայիք
նոքա վայրագանային
Aoriste
ես վայրագացայ
դու վայրագացար
նա վայրագացաւ
մեք վայրագացաք
դուք վայրագացայք
նոքա վայրագացան
Subjonctif
Présent
ես վայրագանայցեմ
դու վայրագանայցես
նա վայրագանայցէ
մեք վայրագանայցեմք
դուք վայրագանայցէք
նոքա վայրագանայցեն
Aoriste
ես վայրագացայց
դու վայրագասցիս
նա վայրագասցի
մեք վայրագասցուք
դուք վայրագասջիք
նոքա վայրագասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ վայրագանար
դուք մի՛ վայրագանայք
Impératif
դու վայրագացի՛ր
դուք վայրագացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու վայրագասջի՛ր
դուք վայրագասջի՛ք