cf. Սիրումն.
ՍԻՐՈՂՈՒԹԻՒՆ ՍԻՐՈՒՄՆ. cf. Սիրելութիւն. ἁγάπησις.
Սկիզբն անփառութեան՝ պահպանութիւն բերանոյ, եւ ան անպատուութեան սիրողութիւն. (Կլիմաք.։)
Եթէ խնդրեալ էր աւազակն ամբարշտութեամբ, ոչ էր առեալ զմեծ պարգեւս իւր սիրողութեամբ. (Ճ. ՟Բ. եւ Ճ. ՟Ը.։)
Գինի եւ երգ ուրախ առնեն զսիրտ. եւ քան զերկուսին սիրումն հանճարոյ. (Սիր. ՟Խ. 20։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սիրողութիւն | սիրողութիւնք |
| accusatif | սիրողութիւն | սիրողութիւնս |
| génitif | սիրողութեան | սիրողութեանց |
| locatif | սիրողութեան | սիրողութիւնս |
| datif | սիրողութեան | սիրողութեանց |
| ablatif | սիրողութենէ | սիրողութեանց |
| instrumental | սիրողութեամբ | սիրողութեամբք |