to bedizen oneself with coquetry and too great attention to effect, with studied neatness.
ՊՃՆԻԼ. Պաճուճել. զարդարիլ.
Մի այնպիսի զարդուք պճնել. (Ոսկ. եբր.։)
Քոյովքդ վաստականօք պճնեցայց ... աւազանին զգեստիւ պերճացայց։ Ոչ պճնեցայց այլով պայծառութեամբ. (Նար. ՟Կ՟Է. ՟Հ՟Բ։)
Եթէ ոչ սոքօք պճնեսցի ոք, զի այսպէս ասացից, զնա եւ ոչ գէթ ճանաչել զիրին զօրութիւն ասացից. (Սարկ. խր. ուսմ.։)
Իսկ յասելն (Նար. ՟Բ.)
Ընդ անզարդութեան երկաթոյս սեւութեան գունոյս, պղինձ պճնելի՝ ցոյցք առաքինութեան՝ հրաշեկ լիբանանու , իմա պղինձ փայլուն. որ եւ Ծխեալ ասի. ըստ յն. լիբանանապղինձ, կամ կնդրկապղինձ։