s.

fellow-soldier, comrade, companion in arms;
ally;
— լինել, to fight together.

adj.

σύμμαχος socius belli, commilito συναγωνιστής certaminis socius, adjutor, stipulator, succenturiatus. եւ բայիւ συμμαχέω, συναγωνίζομαι . Կցորդ եւ ընկեր ի պատերազմի, մարտակից. նիզակակից.

Ա՜ռ նա ի քաղաքաց անտի արս ընտիրս՝ պատերազմակիցս իւր։ Աղաչեմ զձեզ՝ պատերազմակից լինել ինձ յաղօթս վասն իմ առ Աստուած. (Յուդթ. ՟Գ. 7։ Հռ. ՟Ժ՟Ե. 30։)

Տեսին զզօրավիգն առաքեալ հանդերձ յաղթանդամ եւ կիրթ պատերազմակցօքն. (Կաղանկտ.։)

Պատերազմակից լինել ուխտին քրիստոնէութեան։ Պատերազմակից ընկերօքն իւրովք. (Եղիշ. ՟Գ. ՟Է։)

Ածել զթագաւորս ի հնազանդութիւն քարոզութեանն, եւ պատերազմակիցս յարուցանել աստուածպաշտութեանն. (Սեբեր. ՟Դ։)

Բառնաբաս զպատերազմակիցն զՊօղոս ի Տարսոնէ յԱնտիոք առեալ ընդ իւր ածէր. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)

Պատերազմակիցք մարտին՝ ոչ միայն անձանց, այլ եւ ընկերին զգուշանան. (Խոսր.։)

ՊԱՏԵՐԱԶՄԱԿԻՑ. որպէս Ոսոխ. հակառակամարտ, ախոյեան.

Գայ պատերազմակիցն իւր՝ ընդդէմ հանդիպել նմա. (Վրք. հց. ՟Բ։)