adj.

abstaining, abstinent, fasting.

adj.

որպէս թէ Պահեցող, կամ պահօղ զպահս զծոմ. չոր պաք բռնօղ, քիչ ուտօղ.

Ի Դանիէլի առիւծքն պատկառեցին վասն պահացող մարմնոյն. (Խոսրովիկ.։)

Էր եւ յոյժ պահացող երանելին Յոհան։ Քրձազգած, պահացող, բոկագնաց. (Ճ. ՟Գ.։ Լաստ. ՟Ի՟Բ։)

Ի մէջ բազմականաց գլուխ պահացողին յառաջադրեցաւ իբրեւ կերակուր. (Ժմ. յն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Պահացողութիւն, ութեան

Voir tout