hy    |   fr

Չմեղադրութիւն, ութեան

s.

cf. Չմեղադրանք.

s.

ՉՄԵՂԱԴՐԱՆՔ ՉՄԵՂԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. Անմեղադրութիւն. ներողութիւն.

Չմեղադրանս յամենեցունց պահանջեմ. (Ճ. ՟Ը.։)

Չմեղադրութիւն խնդրէ բանիցն ասացելոց. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չմեղադրութիւն չմեղադրութիւնք
accusatif չմեղադրութիւն չմեղադրութիւնս
génitif չմեղադրութեան չմեղադրութեանց
locatif չմեղադրութեան չմեղադրութիւնս
datif չմեղադրութեան չմեղադրութեանց
ablatif չմեղադրութենէ չմեղադրութեանց
instrumental չմեղադրութեամբ չմեղադրութեամբք