hy    |   fr

Չգիտուն

adj.

illiterate, ignorant, stupid.

adj.

ՉԳԻՏՈՒ ՉԳԻՏՈՒՆ. Անգէտ. տգէտ. անիմաստ. տխմար.

Անմիտ եւ չգիտու։ Ո՞ պակասամիտ եւ չգիտու. (Մծբ. ՟Ժ՟Զ. ՟Ժ՟Է։)

Առ նոքօք ճարտարեաց զտխմարս, զչգիտունս, եւ զչմարթունս. (Սեբեր. ՟Ե։ Տե՛ս եւ Չգիտուածով՝ ի բառն Գիտուած։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չգիտուն չգիտունք
accusatif չգիտուն չգիտունս
génitif չգիտան չգիտանց
locatif չգիտան չգիտունս
datif չգիտան չգիտանց
ablatif չգիտանէ չգիտանց
instrumental չգիտամբ չգիտամբք