Ոխս ունել կամ պահել.
Եւ որ ոխակալ է (կամ ոխակալէ, ըստ յն), անօրէն է». ա՛յլ ձ. որ պահէ ոխս. (Առակ. ՟Ի՟Ա. 24։)
Ոխակալ եղեն, եւ պահանջեցին վրէժս. (Եզեկ. ՟Ի՟Ե. 12։)
Առ զրկումն մի՛ ոխակալ լինիցիս, զի որ առ դեւսն ոխակալ լինի, առ մարդիկ չլինի նա ոխակալ. (Եւագր. ՟Ժ՟Ա։)
Ոխակալէ եւ բամբասէ եւ դատէ. (Վրք. հց. ՟Ժ։)