vn.

to slant, to slope, to incline;

fig.

to go astray, to turn aside or away, to deviate, to swerve, to go out of one's way;
շեղեալ անկիւն, oblique angle;
շեղեալ քառանկիւն, rhomboid.

ձ.

νεύω, διανεύω, ῤέπω nuo, nuto, vergo, propendeo, declino. Խոտորիլ. հակամիտել. թեքիլ. շրջել զաչս. ծռիլ, եւ շիլ նայիլ.

Նման գոլ եղեգան, զոր յորժամ հարկանիցէ հողմ, ընդ նմին շեղեսցի. (Կիւրղ. գանձ.։)

Ի տասն դասուէն մինն շեղեցաւ. (Կիւրղ. ղկ.։)

Շեղեալ (քառանկիւն) կոչի, այն՝ որ ոչ զկողսն ունիլ հաւասար, եւ ոչ զանկիւնսն ուղիղ. (Եւկղիդ.։)

Ոչ ըստ սովորութեան անցանէր յարեւմուտս՝ շեղելով. (Շ. բարձր.։)

Ի բաց շեղեցաւ ի քումմէ պատուիրանապահուեւենէ։ Բնաւ ոչինչ շեղեցաւ ի բանս հրամանաց նոցա։ Չշեղել բնաւ յապստամբութիւն։ Ի դասուց անտի նոցա շեղեալ անկան։ Շեղեցաւ ի դրախտէն. (Մաշտ.։ Ճշ.։ Յհ. կթ.։ Իգն.։ Տօնակ.։)

Շեղեալ էր աներասանակաբար յապստամբութիւն։ Եթէ ի մարմինն կոյս շեղեսցի, զանասնոցն առընկալցի վարս յինքն։ Բանականն շեղելով ի նիւթ չարանայ. (Պրպմ.։ Նիւս. բն.։ Մաքս. ի դիոն.։)