vn.

cf. Շաչեմ.

չ.

ἡχέω sono, resono, tinnio συρίζω sibilo եւ այլն. Շաչել առաւելութեամբ. թնդել. դռնչել. շռնչել. շկահել. բաբախել. ջախել. ջաղբել. ձայն հանել. հնչել.

Ի շաչելոյ կառաց նորա, եւ ի շառաչելոյ անուոցն նորա. (Երեմ. ՟Խ՟Է. 3։)

Բզզեն, եւ ճիւաղ շառաչեն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28։)

Այն բարբառ փոխանակ ցօղոյ հասնիցէ ի վերայ մեր՝ շուրջանակի շառաչիցէ ի մէջ բոցոյ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)