novelty;
innovation.
ՆՈՐՈՒԹԻՒՆ ՆՈՐՈՒՄՆ. καινότης novitas, innovatio. Նոր գոլն՝ լինելն, նոր վիճակ. նորոգութիւն. եւ Նորաձեւութիւն.
Ցուցեալ ի փորձեցելում զյաղթութիւն, եւ ի հնում զնորութիւն. (Աթ. ՟Դ։)
Նորումն հաւատոց եւ կրօնից եւ կարգաց. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նորումն | նորմունք |
| accusatif | նորումն | նորմունս |
| génitif | նորման | նորմանց |
| locatif | նորման | նորմունս |
| datif | նորման | նորմանց |
| ablatif | նորմանէ | նորմանց |
| instrumental | նորմամբ | նորմամբք |