va.

to join, to unite, to tie, to bind, to annex;
to articulate, to pronounce, to utter;
to feign, to contrive, to invent;
to compose, to form.

ն.

συναρμολογέω, συναρμόζω, συμπλάττω , συντίθημι concinno, compingo, coapto, compono ἁρθρόω articulo, formo, figuro եւ այլն. Յօդիւ կապել. զօդել. շաղկապել. բաղադրել. յարմարել. յերիւրել. պատկանել. յանգել.

Յորում ամենայն շինուածն յօդեալ եւ պատշաճեալ։ Ուստի ամենայն մարմինն յօդեալ եւ պատշաճեալ ամենայն խաղալեօք տարաբերութեան. (Եփես. ՟Բ. 21։ ՟Դ. 16։)

Ամենեցուն արարողական, եւ միշտ զամենայն յօդող, եւ անլոյծ պատկանաւորութեան եւ կարգի ամենայնի պատճառ. (Դիոն.։)

Իբրեւ շինեաց յօդեաց զկողն, ամենայն պիտոյիւք կազմեաց զնա. (Եփր. ծն.։)

Զանարար բնութիւնն ընդ արարեալ բնութեանն յօդեաց, եթէ ոչ մկրտեսջիք ասէ՝ ի ջրոյ եւ ի հոգւոյ. (Սեբեր. ՟Գ։)

Իւրաքանչիւր պարզքն եւ յօդեալքն. (Վեցօր. ՟Ա։)

Ի չորից հիւթոցն յօդեալ են։ Նախ զչորս հիւթսն մեկնեալս արարեալ, եւ ապա նոքօք յօդեաց զամենայն. (Եզնիկ.։)

Իբր շաղկապաւ յօդեալ ունին զմիմեանս. (Երզն. մտթ.։)

Յօդեա՛ ի քեզ միութեամբ. (Շար.։)

Վէմն անդրդուելի յօդէր զհանուրս՝ զՔրիստոսն Աստուծոյ դաւանելով որդի. (Շ. տաղ.։)

Զիա՞րդ ընդ մեծին մաղթանաց զիմս յօդեցից. (Նար. կ.։)

Ամենայն քարոզ յայս յօդի. վասն հոգւոցն հանգուցելոց եւ այլն. (Խոսր.։)

ՅՕԴԵԼ. Յարմարել զյօդաւոր բարբառ կամ զնշանակ իմաստիցն, կցկցել զբան. հայթհայթել, կարկատել. ձեւացուցանել, խոխոտել. հնարել պատճառանս.

Անբանք եւ լռեալք, բայց միայն սակաւ նշանիւք յօդէին միմեանց՝ զոր պարտն էր գործել. (Վրք. հց. ՟Թ։)

Երեւի թէ զամենեւին անյայտութեանն յօդէ առասպելաբանութիւն. (Պիտ.։)

Յօդեաց զպատճառ պատանեկին եւ զնետին ձգելոյ. (Եփր. թագ.։)

Ոչ պատճառս յօդես մահու, այլ հնարս խնդրես կենաց. (Նար. ՟Ձ՟Բ։)

Վասն դատակնքաց, զոր յօդեցին զտեառնէ մերմէ. յօդեցին իսկ զդատակնիք փրկչին մերոյ. (Եւս. պտմ. ՟Թ. 5։)

Սուտ պատճառս յօդելով. (Շ. ընդհանր.։)

Ոչ լուաք ինչ ի ձէնջ յայնժամ. արդ իմն յօդէք, արդ իմն կցկցէք, յորժամ իրքս եկին հասին ի վերայ. (Ոսկ. ես.) (թ. ույտուրմագ, եափամագ, տիւզմէք, էքլէմէք. որպէս ՟Ա. եւ ՟Բ. նշ)։

ՅՕԴԵԼ. որ եւ ՅՕԴԱՒՈՐԵԼ. Յարել զյօդ ըստ քերականաց.

Մարդն Յիսուս Քրիստոս, ուր զ՝ն գիրն յօդելով ի վերայ մարդոյն, ցուցանէ՝ զի մի անձն է աստուածութեանն եւ մարդկութեան. (Մխ. ապար.։)