hy    |   fr

Յորդումն, ման

s.

cf. Յորդութիւն.

s.

Յորդելն. յորձանք. ծաւալումն. զեղումն.

Փակել զամենայն յորդումն չարին. (Յճխ. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յորդումն յորդմունք
accusatif յորդումն յորդմունս
génitif յորդման յորդմանց
locatif յորդման յորդմունս
datif յորդման յորդմանց
ablatif յորդմանէ յորդմանց
instrumental յորդմամբ յորդմամբք