s.

increase, increment;
multiplication.

նոյն ընդ վ. (=ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ) ըստ ՟ա. նշ.

Յաւելուածութիւն նեղութեան, կամ հաւատացելոց։ Մասունք յաւելուածութեան. (Եբր. փիլիպ։ Նախ. գծ.։ Քեր. քերթ.։)

Յաւելաւ (օրէն) վասն յանցաւորութեան. եւ եցոյց վասն նոցա, թէ յաւելուածութիւն եղեւ։ Խնդրեսցո՛ւք զարքայութիւն եւ զարդարութիւն նորա, զի ընկալցուք ի տեառնէ զյաւելուածութիւն. (Մծբ. ՟Բ. ՟Զ։)

Աճեցուցեալ յաւելուածութեան կարգաւ։ Նիւթական աշխարհս յաւելուածութեամբ առ զկատարելութիւն իւր (ի բուսոց մինչեւ ի մարդն). (Արշ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յաւելուածութիւն յաւելուածութիւնք
accusatif յաւելուածութիւն յաւելուածութիւնս
génitif յաւելուածութեան յաւելուածութեանց
locatif յաւելուածութեան յաւելուածութիւնս
datif յաւելուածութեան յաւելուածութեանց
ablatif յաւելուածութենէ յաւելուածութեանց
instrumental յաւելուածութեամբ յաւելուածութեամբք