adv.

ՄԻԵՂԻՆԱԲԱՐ ՄԻԵՂԻՆԱՊԷՍ. ἐνιαίως per unitatem, per unionem ὀμοῦ , ἠνομένως simul una. Իբրեւ միեղէն. միայն. եզական եւ առանձնական օրինակաւ. միօրինակ. միանգամայն. միահաղոյն. ի միասին. միաբանութեամբ.

Աստուածայնոցն քահանայապետից կատարողականաց զօրութեանց միեղինաբար վիճակեաց։ Միեղինաբար հաղորդութիւն անուանէ եւ ժողով։ Առ նոյն անդրէն միեղինաբար դարձեալ։ Առ աստուած սէրն աստուածայնաբար եւ միեղինապէս սրբազնագործեալ։ Որքան ինչ է հօր եւ որդւոյ, աստուածպետականին հոգւոյ հասարակաբար եւ միեղինապէս վերագրեն։ Աստուածբանութիւնն (այսինքն սուրբ գիրն) է ինչ որ միեղինապէս աւանդէ, եւ է՛ ինչ՝ որ որոշաբար. (Դիոն. եկեղ. եւ Դիոն. ածայ.։)

Ցուցմունք իմացականացն միեղինապէս միաբան յիմացութեանցն վերայ արկեալ. (Մաքս. ի դիոն.։)

Աստուած միեղինապէս հպի յամենայն. (Լմբ. սղ.։)

Երկինք եւ երկիր այսօր միեղինապէս երգեն. (Շ. տաղ.։)

Զնոյն նուագ օրհնութեան ի բերան առեալ՝ միեղինաբար փառք ի բարձունս վերաձայնեն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Միաբանական եւ միեղինաբար անձնացելոց փառք ի խաչակրօն կրօնաւորաց։ Միեղինաբար կցորդութեամբ յարմարին շարակցեալ։ Զմիակն պատուեցին, եւ զեռամասնեայ միեղինաբար յանգեալ. (Մագ. ՟Ա. ՟Բ. ՟Ե։)