adj.

farfamed, very renowned, celebrated, of great repute;

adv.

aloud, loudly.

adj.

Մեծապէս հռչակեալ. մեծանուն. երեւելի եւ գովելի յոյժ. սքանչելի.

Մեծահռչակ է անունն աստուծոյ ի վերայ մեղաւորաց ողորմութեամբ. (Լմբ. առակ.։)

Սքանչելի եւ մեծահռչակ հօրն մերոյ սրբոյն գրիգորի լուսաւորչի հայոց մեծաց. (Թղթ. յն. առ Շ։)

Մեծահռչակ աղջիկն։ Սրբուհւոյն եւ մեծահռչակ վկային. (Ճ. ՟Ա.։)

Ի տօնսն մեծահռչակ, եւ ի ժողովսն. (Սկեւռ. ի լմբ.։)

Կատարեցին մեծահռչակ տօնիւք. (Շ. թղթ.։)

Ի մեծահռչակ քաղաքն՝ ի յանուանաւորն՝ ի մեծն տարսոն. (Տաղ.։)

adv.

Կամ մ. Մեծաւ հռչակաւ. ի ձայն մեծ.

Արուեստիւք եւ նշանօք, եւ անաղտ վարուք, որ մեծահռչակ աղաղակէր քան զամենայն բարբառ. (Լմբ. առակ.։)