marble;
—, of marble;
կարծր իբրեւ զ—, as hard as -.
Նոյն բառ է եւ յայլ ազինս. μάρμαρον, λίθος μάρμαρος marmor, lapis candiduset durior. ... Կիճ, քար ընտիր՝ կարծր եւ փայլուն.
Լինի ի մակեդոնիա մարմարիոն կանաչ սպիտակախայտ. (Խոր. աշխարհ.։)
(Ասի եւ անուն տեղւոյ, մարմարա ատասը՝ տէնիզի ).
ՄԱՐՄԱՐԻՈՆ. ա. Որպէս Մարմարեայ. մարմարեղէն. կճեայ.
Առեալ տապան մի մեծ մարմարիոն. (Ասող. ՟Բ. 5։)
Գործեցին տապանակ ոսկի, եւ զտապանակն եդին ի մարմարիոն վիմի. (Ճ. ՟Բ.։)