adj.

young, new, tender;

s.

young plant, sucker, layer, shoot, sapling, off-set, slip;

fig.

neophyte, proselyte;
թուփ —, young shrub;
— նահատակ, child-martyr.

cf. ՆՈՐԱՏՈՒՆԿ. ա. գ. νεόφυτος, νεόφυτον novella planta, neophtus եւ μόσχος որ է որթ՝ այգւոյ, եւ երնջոյ. vitis եւ vitulus.

Զարքունիսն մատաղատունկ տնկովք ծառոց զարդարեաց. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Մատաղատունկ է իսրայէլ, եւ ես սիրեցի զնա. (Դամասկ.։)

Մանրեսցէ զնոսա որպէս մատաղատունկն լիբանանու, որ սիրելին է որպէս զորդիս միեղջերոյ։ Եհան զմատաղատունկն, եւ տարաւ տնկեաց. (Սղ. ՟Ի՟Զ. 6։ Եզեկ. ՟Ժ՟Է. 4։)

ՄԱՏԱՂԱՏՈՒՆԿ. նմանութեամբ, Նորադարձ ի հաւատս, նոր հաւատացեալն ի քրիստոս.

Մի՛ մատաղատունկ. զի մի՛ հպարտացեալ ի դատաստանս սատանայի անկցի. (՟Ա. Տիմ. ՟Գ. 6։)

Մատաղատունկ զնորահաւատն ասէ, եւ ոչ զմանկութիւն տիոցն։ Մատաղատունկ աստ ոչ զմանկութենէ ասէ, այլ զնորահաւատէն, ըստ այնմ, եթէ ես տնկեցի, ապողոս ջուր ետ, աստուած աճեցոյց. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

ՄԱՏԱՂԱՏՈՒՆԿ ԵՐԻՎԱՐ. Նժոյգ առոյգ. մտրուկ ձիոյ՝ չեւ ունակ ատամանց ի փորձ հասակի. ἅβολος pullinus.

Երիվարօք՝ կատարելոց եւ մատաղատունկ եղելոց միջասահմանօք. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)