va.

to be the architect of, to build or construct with art.

ն.

ἁρχιτεκτονεύω, ἁρχιτεκτονέω, τεκταίνω, -ομαι fabricor, operor, struo, paro. Ճարտար արուեստիւ կազմել, յօրինել, գործել.

Ըստ ամենայն գործոյ ճարտարապետել։ Ճարտարապետէր զոստայնանկութիւն. (Ել. ՟Լ՟Ա. 4։ ՟Լ՟Ե. 32։ ՟Լ՟Ը. 23։)

Ճարտարապետեալ կազմէ գործի օրհնութեան. (Եպիփ. սղ.։)

Կեանք զմուտ անմահութեան ճարտարապետեցին. (Ոսկ. յաւետիս.։)

Աստուածապէս ճարտարապետեալ՝ զերկիրս երկին արար. (Պտրգ.։)

Եւ որպէս զմարդ՝ զմարդկայինսն ներգործեալ ճարտարապետէր. (Զքր. կթ.։)