Հաւասարորդ, աց

adj.

κοινωνός, συγκοινωνός, μέτοχος particeps, consors. Հաւասապէս հաղորդ. կցորդ. հաւասարակից. հասարակորդ. մասնակից. իլհախ եւ նման.

Եւ ասէ յովհաննէս եղբայր ձեր, եւ հաւասարորդ ձեր նեղութեան եւ արքայութեան. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 24։)

Հասարակորդ հաւասարորդ էապէս կենացն. (Փիլ. իմաստն.։)

Հաղորդ հաւասարորդ նորին բուսոյ բարուց ծննդեանն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 9։)

Հաղորդս լինել՝ հաւասարորդ է լինել. (Խոսր. պտրգ.։)

Հաւասարորդ հաւատոցն աբրահամու. (Եփր. հռ.։)

Ամենայնի տէր գոլով՝ հաւասարորդ ճանաչիս. (Նար. ՟Ժ՟Է։)

Հաւասարորդ հրեշտակաց գտան, եւ որդիք աստուծոյ. (Իգն.։)

Կրօնիցն հաւասարորդք, եւ առաքինութեանն գործակից. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Զ։)

Եղեւ հաւասարորդ կերակրոց ի դիպել եղբարց. (Վրք. հց. ձ։)