adj.

well carved or sculptured;
smooth, polished;
— քար, freestone.

adj. s.

λελεξαμένος, λαξευτός, τμητός , λατομητός excisus, dolatus, politus, sectus, rasus. գրի եւ ԿՈՓԱԾՈՒ կամ ԿՈՓՈՒԱԾՈՅ. Կոփեալ. կոփմամբ հատեալ, քերեալ, կոկեալ, շինեալ. տաշածոյ. կռածոյ. կտրած, տաշած, կոկած.

Կատար կոփածոյին, կամ կոփածուին։ Քարինս կոփածոյս։ Սեղանք քարեղէնք կոփածոյք։ Պարիսպս (ի) կոփածոյ քարանց։ Քարամբք կոփածոյիւք եւ մեծամեծօք.եւ այլն։

Ի կոփածոյ գերեզմանի անդ եդին զյիսուս. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)

Որձաքար եւ կոփածոյ վիմօք. (Խոր. ՟Բ. 87։)

Մեծատաշ վիմարդեան կոփածուվիմօք. (Ասող. ՟Գ. 47։)

Մի՛ կոփածու, յայտ է՝ տաշելով եւ բախելով գործեացն ի վերայ. (Վրդն. ել.։)