s.

living together, company, society, cohabitation;
intimacy, conversation;
matrimony;
այնպիսի սերտ եղեւ ինձ — ընդ..., my life was so bound up with that of...

s.

συμβίωσις convictus, contubernium, conjugium. Կենակից կամ կենցաղակիցն գոլ. եւ Լծակցութիւն ամուսնութիւն.

Չեմ արժանի կենակցութեան մարդկան արդարոց. (Վրք. հց. ձ։)

Ո՛չ եւ ուրախութեանցս խափանէր կենակցութիւն. (Պիտ.։)

անխարդախ կենակցութեան, եւ անարատ կենցաղավարութեան. (Անան. եկեղ։)

տուեալ զհռոքսանէ դուստր իւր ի կենակցութիւն իմ. (Պտմ. աղեքս.։)

Իսահակ ընդունէր զհռեբեկայ ի կենակցութիւնն. (Նիւս. կուս.։)

Սոյնպէս եւ արք իմաստութեամբ բնակեսցեն ընդ նոսա, հանճարով վարել զկենակցութիւնն. (Շ. ՟ա. պ. ՟Խ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կենակցութիւն կենակցութիւնք
accusatif կենակցութիւն կենակցութիւնս
génitif կենակցութեան կենակցութեանց
locatif կենակցութեան կենակցութիւնս
datif կենակցութեան կենակցութեանց
ablatif կենակցութենէ կենակցութեանց
instrumental կենակցութեամբ կենակցութեամբք