cf. ԿԱՐԾԻՔ. δόξη.
Որ թուիցի զգայական գոլ անբան կարծմամբ. (Պղատ. տիմ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կարծումն | կարծմունք |
accusatif | կարծումն | կարծմունս |
génitif | կարծման | կարծմանց |
locatif | կարծման | կարծմունս |
datif | կարծման | կարծմանց |
ablatif | կարծմանէ | կարծմանց |
instrumental | կարծմամբ | կարծմամբք |