hy    |   fr

Կապարճաւոր

adj.

furnished with a quiver, (archer).

adj.

ԿԱՊԱՐՃԱՒՈՐ ԿԱՊԱՐՃԵԱԼ. Ունօղ եւ վարօղ զկապարճս. նետաձիգ.

Զկապարճաւորս եւ զկորովիս աղեղնաւորացն. (Արծր. ՟Գ. 1։)

Կապարճեալք եւ լիաձիգք՝ եւ լիագիրկք մտցեն անդր. (Ոսկ. ես. (յն. նետիւք եւ աղեղամբ)։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կապարճաւոր կապարճաւորք
accusatif կապարճաւոր կապարճաւորս
génitif կապարճաւորի կապարճաւորաց
locatif կապարճաւորի կապարճաւորս
datif կապարճաւորի կապարճաւորաց
ablatif կապարճաւորէ կապարճաւորաց
instrumental կապարճաւորաւ կապարճաւորաւք