vn.

to suffer, to be afflicted;
to sympathise, to have pity or compassion on;
to entreat earnestly;
to be roasted.

ձ.

ἑκκαίομαι, ἁλγέω exuror, doleo παρακαλῶ rogo. Աղեկիզիլ. մորմոքիլ. գորովիլ. տոչորիլ սրտի. կսկծիլ. գթալ. եւ Գութ արկանել. պաղատիլ.

Մեք որ չարքս եմք, թէպէտեւ թշնամանիցեն որդիքն, խորովիմք զնոքօք։ Կարի խորովիմ ձեօք (կամ զձեօք). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 22։ ՟Բ. 4։)

Գթովք զամենայն հարբք զանցուցանէին. սակս որոյ խորովէին։ Խորովի աղէկիզի ի ցաւս եւ ի կարիս ընկերին։ այրին եւ խորովին առ սէր ընչիցն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա. ՟Է։ եւ Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Ո՞վ ոք զգաղտնիսն մտաբերեաց, եւ ոչ խորովեցաւ. (Նար. ՟Ի՟Թ։)

Յորժամ լուան ի քրիստոսէ, թէ ծնրնւի եմ, ի սիրտ իւրեանց խորովէին. (Ճ. ՟Բ.։)

Զհետ ընթանայր (կինն քանանացի), եւ խորովէր եւ ընդեղձանէր. լոկ, աղաչէր. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 27։)