cavity, hollow, cave, cavern, excavation;
—ս հատանել, to excavate, to hollow.
τάφρος, ταφρεία fossa βόθυνος fovea, scrobs. Խորքերկրի. փոս բացեալ. խորխորատ. վիհ. վիրապ. անդունդք. խոռոչ.
Զբազումս ի վիհս եւ ի խորափիտս ընկեցեալ ծածկէին. (Յհ. կթ.։)
Ընկեցին ի խորափիտ մի։ գտին ի խորափտին. (Ղեւոնդ.։)
Ընկենուին ի խորափիտս գրոց. (Ճ. ՟Ա.։)
Ի խաւարչտին խորափտէ առասանով բերեալ. (Մագ. ՟Ի՟Թ։)
Լի՛ց զձոր խորափտիդ որ շուրջ զքաղաքաւդ, ջրով. (Լմբ. նաւում.։)
Նմանութեամբ՝ Հրայիներեւոյթ յեթերս իբր խոռոչ երեւեալ.
Ճաճանչքն, բոցքն, նիգքն, եւ խորափիտքն (կամ խորափիթքն), եւ գիսաւոր ասացեալքն. (Արիստ. աշխ.։)
ԽՈՐԱՓԻՏ. ա. Խորին, խորագոյն.
Ի վիհ մեծ խորափիտ։ Ի խորափիտ ձորս։ Ի հովիտս խորափիտս. (Յհ. կթ.։)
Իսկ Յիսուս որդի.
Եւ խորափիտ մեծի վըհին՝ լցեալ, անցայց ես առ նոսին. լինի ա. եւ գ։
ԽՈՐԱՓԻՏՍ ՀԱՏԱՆԵԼ. ἁποσκάπτω defodio. Խոր փոսս հատանել բրելով եկ պեղելով.
Փոսս երկարաձիգ հատանելով, եւ խորափիտս. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)