adj.

εὕφρων prudens. Խոհական (անձն եւ իր). իմաստնական, եւ ուշիմական.

Զտեղի ոմն խոնարհ, եւ զոմն վերագոյն ասել՝ ո՛չ է առն խոհեմականի. (Պղատ. տիմ.)

Հեշտութիւն՝ անխոհեմիցն, եւ ուրախութիւն խոհեմականացն, վասն աստուածային յարմարանացն նմանութեանն. (անդ։)

Առ ամենայն պատկեր՝ խոհեմական գոլ դատաւորս պարտ է. (Պղատ. օրին. ՟Բ։ Խոհեմականն տէր սարգիս. Ճ. ՟Ը.։)

Խոհեմական քո խնդրոյդ. (Մագ. լ։)

Ի տանէ խոհեմականի պետութեան բարւոյ. (Նար. մծբ.։)

Զբանական եւզխոհեմական միտքն. (Լմբ. իմ.։)

Լցեալ ամենայն խոհեմական իմաստութեամբ եւ հանճարով. (ՃՃ.։)

Խուզել զխոհեմական արհեստս. (Մագ. ՟Ի՟Բ։)