adj.

worthy to be incensed, praiseworthy, honourable.

cf. ԽՆԿԱՒՈՐ. Բարութիւն խոտովանելի, ազդումն խնկալի։ Ըստ մարմնոյ ծնողդ խնկալի։ Պաշտօն խնկալի։ Մարգարէից ձայն խնկալի։ Մարդասիրութիւն տօնելի, եւպահպանութիւն խնկլի։ Այս իւղ խնկելի, Այսաթոռակալ խնկալի. (Նար. ՟Ժ՟Թ. ՟Լ՟Ա. ՟Ծ՟Բ. ՟Ղ. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. մծբ.։)

Իսկ յասելն (Նար. ՟Ի.)

Քեզ օրհնութիւնս երգոց խնկալի, եւ ինձ մերժումն տարագրութեան անյուսալի. մարթ է իմանալ նաեւ՝ խնկալի է, այսինքն արժան է խնկել։