cf. Խայտառակութիւն.
ἁσχημοσύνη deformitas, turpitudo, pudor ἁσχήμον indecorum, turpe ἁτιμία ignominia. Խայտառակութիւն. խայտառակելն, իլն, նշաւականք. անարգանք. ամօթ. եւ Ամօթալի ինչ. մերկութիւն երեւալ.
Զխայտառակութիւնս իւր ոչ ծածկեսցէ։ Զի մի՛ ի խայտառականս անկանիցիս. (Սիր. ՟Ի՟Զ. 11։ ՟Լ. 19։)
Զխայտառականս ամօթոյիւրեանց (զկուռս) ցոյց առնեն մարդկան. (Բարուք. թղթ.։)
Յայտ առնելով զամօթ խայտառականաց նորա. (Բրս. թղթ.։)
Տեսանես զմարդ ի խայտառականս, եւ չհամարիցի՞ս զայն անձին ի քարուականս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)
Ընդէ՞ր խայտառականօք եւ անարգանօք սգոյ թշնամանէք զմարմինս հոգեկիրս. (Մանդ. ՟Է։)
Անաչառ խայտառականօք հրապարակաւ վերապատմեցից. (Նար. ՟Լ՟Թ։)
Կամ Ամօթալի թշնամանք եւ լլկանք.
Մատնեցի զանձն իմ ի մահ, եւ ի խայտառականս գազանաց՝ հրոյ եւ սրոյ. (Ածազգ.)
Ազգի ազգի խայտառականս անցուցանէր ընդ նա. (Կոչ. ՟Զ։)
Կամ Պղծութիւն. գործ ամօթոյ.
յամօթոյ Խայտառականացպղծութեան ապրեցուցեր զսառայ. Պահեա՛ յանարժան խայտառականացս. (Ագաթ.։)
Ազգի ազգի խայտառականս եւ սպանութիւնս միմեանց առնէին. (Խոսր.։)
Զբարեշուք կանանց խայտառականս զի՞նչ պիտոյ է մեզ եւ ընդ գրով արկանել. (Լաստ. ՟Ի՟Ա։)