to effect, to do, to execute.
διαπραγματεύω operor, conficio, excogito. Գործել իրս նչ. առնել կատարել. հայթհայթել.
Ի հրամանէ թագաւորաց հարկեալ զայսիրագործել. (Խոր. ՟Ա. 4։)
Իրագործել պատշաճ. (Շիր.։)
արիացեալ յերիս եւ զբարեբանութիւն տուողին հաարակ իրագործեն. (Պիտ.։)
Ի հրամնէ իսկ սրբոյն յովսեփայ այն իրագործիւր։ Այն բան պատերազմի ընդ սպային գուրգենայիրագործի. (Յհ. կթ.։)
Զընծայելոցն բարի կեանս սրբազնաբար իրագործել (այսինքն իլ)։ Առ ինքն զմիացուցիչ կցորդութիւնս մեր բարերապէս իրագործեաց. (Դիոն. եկեղ.։)