hy    |   fr

Ընկլուզումն, ման

s.

cf. Ընկղմումն.

s.

ԸՆԿԼՈՒԶՈՒՄՆ ԸՆԿԼՈՒՄՆ. Կլանելն, իլն. ընկղմումն ի խորս.

Սիրեցեր զամենայն բանս ընկլուզման, որ ծանրացուցանեն եւ ընկըղմեն. (Կիւրղ. թագ.։)

Ընկլումն աստ զայն ասէ ( Յոբ. ՟Ը. 18) զոր ասաց Եսայի, եկուլ մահ յաղթութեամբ. վասն զի ընկլումնն՝ որով զԱդամն եկուլ, զնա եկուլ. (Իսիւք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընկլուզումն ընկլուզմունք
accusatif ընկլուզումն ընկլուզմունս
génitif ընկլուզման ընկլուզմանց
locatif ընկլուզման ընկլուզմունս
datif ընկլուզման ընկլուզմանց
ablatif ընկլուզմանէ ընկլուզմանց
instrumental ընկլուզմամբ ընկլուզմամբք