vn.

to revolt, to resist, to disobey, to rebel, to throw off the yoke;
to lift up the horn, to become proud, arrogant, haughty, ostentatious;
to turn the back disrespectfully;
to throw one's self headlong, to precipitate;
ընդվզեալ ի բաց վազել յեշխանութենէ, to free from domination, to shake off the yoke.

ձ.

δίδωμαι αὑχένα cervicem do τραχηλιάω cervicem attollo, superbio ἁναχαιτίζω ferocio, retrocedo Զվիզն ընդդէմ դնել. դիմակաց լինել բարձրավզութեամբ. ըմբոստանալ. անսանձ լինել. անսաստել. փքանալ. յոխորտալ. վիզը տնկել, գլուխը քաշել.

Ապստամբեցին ... դարձուցին զերեսս ... ընդվզեցան. (՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Թ. 6։)

Ամբարձ ձեռս ընդդէմ Տեառն, եւ առաջի Տեառն Ամենակալի ընդվզեցաւ. (Յոբ. ՟Ժ՟Ե. 25։)

Սա ընդվզեալ՝ մեռանի յԱղեքսանդրէ. (Խոր. ՟Ա. 30։)

Ընդվզել ընդդէմ հնազանդութեան Տեառն հրամանի։ Զընդվզեալն ապստամբութիւն, եւ այլն. (Նար. ՟Կ՟Զ. եւ Նար. խչ.։)

Ընդվզեալ ուռճանայր առասպելապատում ճառիւքն գեր զբազումս. (Պիտ.։)

Քաղաքայնոց ոչ իսպառ ի վերայ գեղջկացն ընդվզեալ պերճանալ. (Յհ. կթ.։)

Զդժուարերասանս ձիոցն ... ոչ անդրէն բախեն. քանզի ընդվզել այնպիսիքն, եւ ի բաց սասանեցուցանել զհեծեալն վարդապետին. (Բրս. յուդիտ.։)