cf. Ըմբռնողութիւն.
ԸՄԲՌՆՈՂՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՄԲՌՆՈՒԹԻՒՆ. κατάληψις comprehensio δραστήριον efficacitas որ եւ ԸՄԲՌՆՈՂԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. Կարողութիւն ըմբռնելոյ ձեռօք կամ մտօք. ոյժ. ներգործականութիւն.
Որք զԱստուծոյ բնութիւնն ի ներքս առնեն իւրեանց հասանօղ ըմբռնողութեանն (կամ ըմբռնութեանն). (Նիւս. կազմ.։)
Եթէ երթալի է ի մեզ անհասութիւն բանիդ, ոչ էր սքանչելի, այլ ըմբռնութեան իրք. այսինքն դիւրըմբռնելի. (Ճ. ՟Գ.։)
Ուսս եւ բազուկս եւ ձեռս (հրեշտակաց՝ իմասջի՛ր) զարարողականութիւնն եւ զներգործութիւն բարեաց, եւ զըմբռնողութիւն. (Շ. հրեշտ.։)
Կարմիրն (գոյն երիվարաց նշանակէ) զհրատեսակութիւնն եւ զըմբռողութիւնն. (Դիոն. երկն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ըմբռնութիւն | ըմբռնութիւնք |
| accusatif | ըմբռնութիւն | ըմբռնութիւնս |
| génitif | ըմբռնութեան | ըմբռնութեանց |
| locatif | ըմբռնութեան | ըմբռնութիւնս |
| datif | ըմբռնութեան | ըմբռնութեանց |
| ablatif | ըմբռնութենէ | ըմբռնութեանց |
| instrumental | ըմբռնութեամբ | ըմբռնութեամբք |