very long, elongated;
that lasts long;
far.
ἑπιμήκης oblongus μακρός longs Ձգեալ տարածեալ ընդ երկայն. երկան.
Երկայնաձիգ հովիտ, կամ ձող, ելուզմունք բարունակաց, ստեղն, մատունք. (Խոր. ՟Ա. 15։ Պիտ.։ Սկեւռ.։ Մագ.։)
Ընդ նեղ եւ ընդ երկայնաձիգ անցանելով պարանոց. (Արիստ. աշխ.։)
Երկայնաձիգք էին հասակօք։ Երկայնաձիգ ճանապարհ. (Վրդն. ծն. եւ Վրդն. պտմ.։)
Ըստ երկայնաձիգ լարի բանն ունի զբխումն. (Լմբ. ժղ.։)
ԵՐԿԱՅՆԱՁԻԳ. Յերկարաձգեալ. երկարատեւ. երկար.
Երկայնաձիգ ժամանակ կամ ժամանակք, պատմութիւնք. (Ոսկ. մտթ.։ Վեցօր. ՟Թ։ Եւս. քր. ՟Ա։)
Օրն այն մեծ եւ երկայնաձիգ եղեւ քան զամենայն աւուրս. (Ոսկ. ես.։)
Ձանձրութիւն կրօնաւորի՝ երկայնաձիգ. (Կլիմաք.։)
Բազում եւ երկայնաձիգ բանս ամբաստանութեան յաճախեաց առ հրէայս. (Ոսկ. ես.։)
Ողբս երկայնաձիգս յօրինէր. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Ահա մարտիւրոսութիւն երկայնաձիգ. (Սիսիան.։)
ԵՐԿԱՅՆԱՁԻԳ. Հեռաձիգ. հեռի կամ ի հեռուստ ձգօղ.
Աջողեցաւ ձգել զսուինն. քանզի էր կորովի եւ երկայնաձիգ, հեռի զաշտէսն արձակեալ. (Խոր. ՟Բ. 5։)
ԵՐԿԱՅՆԱՁԻԳ. մ. Յերկար. ընդ երկար.
Ի սա գանս ահաւորս եհար միայն երկայնաձիգ աղօթելն առ տէր. (Կլիմաք.։)