adj.

Արագաթեւ. երագաթռիչ.

Զզանազանութիւն երագաթեւ տեսակաց. (Սհկ. կթ. արմաւ. (գրեալ էր՝ երագաձեւ)։)

Այսպիսի երագաթեւ է ողորմութիւն, եւ սլանայ ելանէ ի լսելիսն աստուծոյ. (Մանդ. ՟Ը։)

adv.

Իբր Արագ ընթացիւք.

Երագաթեւ արձակեալ իբրեւ զխոյանալ արծուոյ. (Ղեւոնդ. ՟Բ։)

Վաղվաղակի երագաթեւ հասանէր զօրութիւնն. (Ոսկ. նին.։)