adj.

ἑνεδρεύων, ἕνεδρον, λοχῶν ἑνέδρα insidiator, insidiae Որ ի դարան մտեալ է կամ մտանէ. դարանակալ.

Կացուսցես քեզ դարանամուտս քաղաքին նորա։ Յուսացեալ էին ի դարանամոտսն՝ որ էին զգաբաաւ.. եւ յարձակեցան դարանամուտքն. (Յես. ՟Ը. 2։ Դատ. ՟Ի. 36. 37։)

Իշխանութիւն ամենայն սխալ է եւ վրիպակ, բազումս ունենալով զդարանամուտ սպասեական. (Փիլ. իմաստն.։)

ԴԱՐԱՆԱՄՈՒՏ ԼԻՆԵԼ. ἑνεδρεύω insidior Ի դարան մտանել. դարանակալ լինել. դարան գործել.

Դարանամուտ լինել յետուստ քաղաքին, կամ յանդաստանին, յայգեստանին, եւ հեղեղատին, եւ այլն. (Յես. ՟Ը. 4։ Դտ. ՟Թ. 32։ ՟Ի՟Ա. 20։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 5։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 22։ Փիլ. լին. ՟Դ. 228։)

Խորամանկ խաբէութեամբ դարանամուտ լինել յամուրս իւրոյ աշխարհին. (Եղիշ. ՟Գ. այսինքն պահէր զանձն՝ ի ծածուկ մեքենայելով։)