adj.

ἅποικος domo emissus, peregrinus, ἁπῳκηκός commigrans Ի բաց գնացեալ ի բնիկ բնակութենէ. գաղթական. վտարանդի.

Ի քալկիդէս քաղաքէ որ է ի բիովտացւոց աշխարհին, բացաբնակք եկեալք ի նա։ Կարքեդոնի վայրապետն՝ ի մեգարացւոցն բացաբնակ անդանօր եղեալ. (Ոսկիփոր.։)

Ի պելոպոննիսականէն լեալ բացաբնակ բնակութիւն քաղաքին. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)