cf. ԲԱՐՒՈՔ. καλῶς
Չարաչարս խորհելով յաղագս հոգւոյն սրբոյ՝ եւ ոչ վասն որդւոյ բարւոքապէս խորհին։ Այլազգ պատմել զառաքելոյն բան, զոր նա բարւոքապէս գրեալ. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)
Զոր պատուասիրաբար եւ բարւոքապէս ընկալեալ. (Յհ. կթ.։)
Ածել յաւարտումն բարի զբարւոքապէս խորհուրդն. (Կանոն.։)