adj.

lofty, proud, supercilious, haughty.

adj.

Բարձր՝ յօնիւք, այսինքն ամբարտաւան՝ աչօք. ամբարհաւաճ, սնապարծ.

Առ ինքնարգոյ բարձրայօնն. (Նար. ՟Գ։)

Ահարկութիւնն՝ առ ապստամսն ի պատուիրանէն է պիտանացու, եւ առ բարձրայօնսն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։)

Բարձրայօն պարծանօք. այսինքն ամբարտաւանական. (Ճ. ՟Բ.։)

adv.

Իբր Ամբարտաւանութեամբ.

Ամբարտաւանս եւ բարձրայօնս փքայր. (Յհ. կթ.։)

ԲԱՐՁՐԱՅՕՆ՝ ասի լեառն՝ Որոյ բարձր է արտեւան կամ եզր ի դուրս քուաձեւ երեւեալ-բարձրագաթն.

Թանձրութիւնքն ձեան բարձրայօն լերանցն սպառին. (Երզն. լս.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Բարձրայօնութիւն, ութեան

Voir tout