εὑπρέπεια decor eximius Բարեվայելուչն գոլ. բարեյարմարութիւն. բարեձեւութիւն. բարեզարդութիւն. գեղեցկութիւն.
Երկրի բարեվայելչութիւն, որ մարդոյն աղագաւ էր կազմեալ. (Մամբր.։)
Ո՛չ յաղագս մարմնոյ ինչ գեղեցկութեան, այլ՝ վասն հոգւոյն բարեվայելչութեան. (Շ. հրեշտ.։)
Բարեվայելչութիւն անդամոց. (Մաշկ.։)
Բարեվայելչութիւն փառաց, կամ պատարագի, կամ հրահանգից եկեղեցւոյ. (Լմբ.։)
Ամենայն բարեվայելչութիւն խորանին տեառն դատարկացեալ. (Ղեւոնդ.։)
ԲԱՐԵՎԱՅԵԼՉՈՒԹԻՒՆ. իբրու Բարւոք վայելումն, զբօսանք, զուարճութիւն. վայելք.
Զչորրորդ մասն տարւոյն, որ է ամառնայինն եղանակ, ըստ ամենայն բարեվայելչութեան անցուցանիցեմք ի հայս. (Խոր. ՟Ա. 15։)
Բարեվայելչութեամբ աշխարհիս պայծառացուցից զքեզ. (Ճ. ՟Ա.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բարեվայելչութիւն | բարեվայելչութիւնք |
accusatif | բարեվայելչութիւն | բարեվայելչութիւնս |
génitif | բարեվայելչութեան | բարեվայելչութեանց |
locatif | բարեվայելչութեան | բարեվայելչութիւնս |
datif | բարեվայելչութեան | բարեվայելչութեանց |
ablatif | բարեվայելչութենէ | բարեվայելչութեանց |
instrumental | բարեվայելչութեամբ | բարեվայելչութեամբք |