s.

ԲԱԶԷԱԿԱԼ ԲԱԶԷԿԻՐ. Որ կալեալ ունի, կամ կրէ տանի յորսս զբազէ ի վերայ բազկի կամ ուսոց.

Ասեմ եւ զհաւնունիսդ՝ բազէակիրս եւ բազէակալս՝ յաղագս ի մայրիս բնակելոյ. (Խոր. ՟Բ. 7։)

Արծուէկիրս եւ բազէկիրս. (Յհ. կթ.։)