to harangue, to speak in public, to declaim.
Յատենի խօսել, ճառել.
Մեզ զծնունդ տէրունական ատենաբանեաց աւետարանիչն։ Ատենաբանել զյաղագս Մկրտչին բան դադարեցուցի. (Ճ. ՟Գ.։)
Որպէս սուրբն ոնեսիմոս ի վկայութեան իւր հանդէս զսոյն ի նախատինս կռապաշտութեան ատենաբանեաց. (Լմբ. իմաստ.։)
Առաջի բազմութեան, եւ ի տան Տեարն ատենաբանէր. (Մխ. երեմ.։)
Եւ Պօղոս ատենաբանէր, ձեր բանս այս փրկութեան առաքեցաւ։ Ի դատելն պօղոսի, եւ յատենաբանելն. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. յանառակն։)
Դարձեալ պետրոս՝ որպէս ի սկզբանն՝ ատենաբանէ. (Ոսկ. գծ.։)