cf. Ասպարակիր.
cf. ՎԱՀԱՆԱՒՈՐ. πελταστής. peltatus, scutatus.
Ասպարաւորք եւ աղեղնաւորք. (՟Բ. Մնաց. ՟Ժ՟Դ 8։ ՟Ժ՟Է 17։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ասպարաւոր | ասպարաւորք |
| accusatif | ասպարաւոր | ասպարաւորս |
| génitif | ասպարաւորի | ասպարաւորաց |
| locatif | ասպարաւորի | ասպարաւորս |
| datif | ասպարաւորի | ասպարաւորաց |
| ablatif | ասպարաւորէ | ասպարաւորաց |
| instrumental | ասպարաւորաւ | ասպարաւորաւք |