to trust, to confide, to rely;
to take refuge, to take shelter.
καταφεύγω. onfugio. Ապաստան լինել. ամրանալ.
Ի քաղաքն ապաստանի, յոր ապաւինեալն էր. (Թուոց. ՟Լ՟Ե. 25։)
Ապաւինեցայց յաստուած իմ բարձրեալ. (Միք. ՟Զ. 6։)
Որպէս արժան է ապաւինել առ ապաւինելին. (ՃՃ.։)
Այցելուն ապաւինողաց. (Նար. մծբ.։)
Առ քեզ ապաւինեցայ։ Ապաւինեցաք, կամ Ապաւինելոցս ի խաչ քո. եւ այլն. (Շար.։)
Յո՛ր եւ կամիս ի նաւահանգիստդ ապաւինեցի՛ր. (ՃՃ.։)