cf. Ապաշաւ.
μετάνοια. poenitentia. Ապաշխարութիւն. ճշմարիտ ապաշաւ. ցաւ եւ զղջումն սրտի.
Զապաշխարութիւն եւ զապաշաւանս (յն. մի բառ) ի վար արկեալ՝ խոստովանեսցէ զխոտորումն յեղման. (Փիլ. այլաբ.։)
Յուսով ապաշաւանաց զչար գործէ. (Բրս. ապաշխ.։)
Զղջմամբ եւ ապաշաւանօք զսխալանսն սգալ. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ. եւ ՟Ժ՟Թ։)
Արծարծել անդրէն ի ձեռն ապաշաւանաց զվրիպանացն կորուստ. (Արծր. ՟Ա. 1։)
Ապաշաւանօք գայ ի լեառն։ Տկարանայ առնուլ ապաշաւանաց ժամանակ. (Մագ. ՟Լ՟Բ։ Լմբ. ատ.։)
Ստրջանք. ցաւ սրտի առ հարկի. դժկամակութիւն. դժուարութիւն.
Գիրկս արկեալ համբուրէին զծերունին, եւ մեծ ապաշաւանս առնէին, որ յայնպիսի հօրէ զրկեալ լինէին. (Աթ. անտ.)
Բազում արտասուօք եւ ապաշաւանօք՝ յաղագս փրկութեան այլոց հաւանեսցի (ընդ առաջնորդական պատիւ). (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Ընծայել աստուծոյ կա՛մ զխոտանն, կամ ապաշաւանօք. (Խոսր.։)
Որոց անցանեն զուխտիւքն տեառն՝ չար են ապաշաւանք. (Համամ առակ.։)