adj.

certain, sure.

adj. adv.

ԱՆԿԵՂԱԿԱՐԾ ԱՆԿԵՂԱԿԱՐԾԵԼԻ Անկասկած. աներկբայելի. աներկբայ. հաւաստի. չիտարակուսելու, ստոյգ. շիւպհէսիզ.

Անկեղակարծ յուսոյ ամրութիւն. (Նար. ՟Ձ՟Գ։)

Զի անկեղակարծ լիցիմ եւ ի բանսդ. (Շ. յկ. ՟Լ՟Ա։)

Մահ ճշմարի՛տ եւ անկեղակարծելի։ Անկեղակարծելի ասիւք. (Անան. եկեղ։)

Անկեղակարծելի խոստովանեսցի յամենեցունց՝ զօրաւորագոյն ունելով բնութիւն. (Պիտ.։)

Անկեղակարծելեացն եւ անճառիցն. (Փիլ. ել.։)