fallen state, humiliation.
Վիճակ անկածի, յետնեալ, կամ աննշան, նուաստ եւ արհամարհ. անտոհմութիւն. տկարութիւն. յետնութիւն. ընկածութիւն, ցածութիւն. հագարէթ. տիւշկիւնլիւք. εὑτέλια. ignobilitas.
Զանկածութիւն ազգին կամէին ի բաց քերել յանձանց։ Ո՛չ զվարդապետութիւնն պարսաւէին, այլ զազգին անկածութիւնն արհամարհէին։ Անկած հարս եւ հաւս ունէին։ Որք առ անկածութիւն հարցն հպարտանայցեն. (Ոսկ. մտթ.։)
Մի՛ անկածութիւն զտնտեսութիւնն համարել։ Քրիստոսի՝ որ թագաւոր է սրբոց, անկածութեան բանս պատշաճես. (Սեբեր. ՟Ա. ՟Թ։)
Յանկածութեանն յաղթեցին. (Եզնիկ.։)
Դեւք զանկածութիւն եւ զթշնամանս ի վերայ խոնարհաց բերեն. (Եւագր. ՟Ժ։)
Զանկածութիւնս ի լեզուն յեղլով անարգել զոք. (Շ. ընդհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անկածութիւն | անկածութիւնք |
| accusatif | անկածութիւն | անկածութիւնս |
| génitif | անկածութեան | անկածութեանց |
| locatif | անկածութեան | անկածութիւնս |
| datif | անկածութեան | անկածութեանց |
| ablatif | անկածութենէ | անկածութեանց |
| instrumental | անկածութեամբ | անկածութեամբք |