adj.

sans fin.

adj.

Որոյ չիք կամ չերեւի ծայր. անեզր. անսահման. անվախճան. ծար ճոթ չունեցօղ, անհատնում. ուճսուզ. նիհայէթսիզ.

Անծայր անդունդք անօրէնութեան։ Անծայր անդունդք մրրկաց անօրէնութեան. (Բենիկ.։)

Մի գետ Քրիստոս ելեալ յԵդեմայ՝ յանծայր ծովէ ծագեալ հայրական փառօք ոռոգել զդրախտս Եկեղեցւոյ. (Լծ. կոչ.։ եւ Կամրջ.։)

Անծայր ծայրութիւն անբաւութեան Սուրբ Երրորդութեանն։ Անծայր ծայրիւք ծայրացեալ. (Անան. եկեղ.։ Իսկ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 16.)

Զանծայր բարիսն այնպէս եդեալ են յերկբայութիւն. իմա՛ ըստ յն. գլխաւոր, կամ ծայրագոյն։

Անծա՛յր ցաւք ծնողի, անպակաս ցաւք ծնանելեաց. (Համամ առակ.։)